Герефордтар - ең танымал етті мал

Герефорд ірі қара малының ет тұқымы 18 ғасырда Англияда, Херефордшир графтігінде шығарылды. Бұқалардың тарту күші мен ет өнімділігіне баса назар аударылды.

Малдың сыртқы түрінің ерекшелігі - ақ қарын мен бас. Герефордтар бұл айырмашылықтарды басқа тұқымдармен шағылыстыру кезінде ұрпақтарына береді.

Герефордтың қашарлары туылған кезде салмағы 30-40 кг, бұқалары 35-45 кг болады. Төлдеу оңай өтеді. Алты айға қарай жас мал 220-250 кг жинайды. Ересек герефорд бұқасының салмағы 1350 кг, сиырдың салмағы - 850 кг болуы мүмкін.

Бұқалар 500 кг немесе одан да көп сою салмағына 12 айға жетеді, бұл жемнің жақсы конверсиясын көрсетеді. Герефорд мәрмәр ет алуға мүмкіндік береді. Сою өнімділігі 58-65% құрайды. Жайылымда герефордтар тәулігіне 1-ден 1,3 кг-ға дейін орташа тәуліктік салмақ қосады. Қарқынды бордақылау кезінде бұқалар күніне 2 кг-ға дейін қосады.

Тұқым салқын және ылғалды климатта шығарылғанына қарамастан, герефордтар жазы ыстық және қысы аязды ауа-райының қолайсыздығына оңай бейімделеді. Бұл бүкіл әлемде малдың кең таралуын анықтады. Қазір герефордтар планетада ет өнімділігінің ең көп таралған тұқымы болып табылады. Бүгінгі таңда бұл мал 50 елде жалпы саны 5 миллион бас асыл тұқымды жануарлардан тұрады. Асыл тұқымды герефордтардың ең көп саны АҚШ, Мексика, Австралия, Ресейде шоғырланған.

Тақырып бойынша оқу: Неліктен фермерлер Black Angus тұқымын таңдайды

Англиядан герефордтардың экспорты 1817 жылы АҚШ-тан басталды, кейінірек герефордтардың жеке түрі - комолай өсірілді. Герефордтар КСРО-ға 1928 жылы әкелінді. 1932-1950 жылдар аралығында герефорд бұқалары қазақтың ақбас тұқымын өсіру үшін пайдаланылды.

Қазіргі уақытта Қазақстанда герефордтар саны 70 мыңнан асады.